The flow of life is unstoppable.
Life wants to manifest itself.
There’s no escape.
Breathe.
Surrender.
Stay present.
Let yourself break into a thousand pieces.
Let Life flow through you.
Let Love flow through you and heal your deepest wounds.
***
Afgelopen dagen voelde ik heel diep ergens onrust. Spanning. Angst in mijn systeem. Alweer een - nog diepere - oude laag die getriggerd wordt. Klaar om aan het oppervlak te komen en het licht te zien. 🙄
Maar ooh ja, deze keer? Heb ik het er wel eens mee gehad, met die spanningslagen en healingstoestanden en zo. 😬
Zo zo zo done with it. Kotsbeu. Hallo gewoon leven, waar ben je?! Ik had deze keer eens ECHT GEEN ZIN om wondes te doorvoelen. 😤
In de plaats lekker een paar namiddagen wondes verdringen met Netflix. 😈
Een wandelingetje buiten en toen... *KRAK*. Er schoot iets niet zo sympathieks in mijn bovenrug. 😵
Wil ik niet mee in die processen? Dan reageert mijn lijf instant. Onmiddellijk. Zodat ik niet anders kan dan me erbij neer te leggen. Het werd een late night bezoek aan de osteopaat gisterenavond.
Duizelig, dronken en stoned vandaag.
Tot amper iets in staat.
En daar lag ik dan deze middag.
In bed. 🛏
Niets kunnen doen.
Fysiek in pijn.
En tegelijk... high in the sky.
Te lachen.
Dolgelukkig te wezen.
Wacht. Wat?
Ben ik nu officieel gek geworden? 🤣
Nope.
Het voelt alsof mijn ziel één groot feest aan het houden is.
Partytime. 😎🎊
Want mijn ziel wéét.
Ik wéét.
Ik wéét dat achter die spanningslagen, achter alle lagen van ego, angst en afscheiding...het Hart van het Universum klopt.
Eén groot web waarin we allemaal verbonden zijn.
Ik wéét dat het Leven dat door mij wil stromen, niets anders is dan van die heerlijke, zoete Liefde.
Ik wéét dat het Leven zelf... niets minder is dan Goddelijk.
Ik wéét dat voor elke spanningslaag die ik doorvoel, elk moment dat daarop volgt, nog heerlijker wordt.
Dat het Leven nog meer ruimte heeft om door mij heen te stromen.
Ik wéét dat voor elke keer als ik moedig ben en hierdoor ga, ik niet enkel mijzelf heal, maar meteen ook alles en iedereen rondom.
Een bijdrage aan het collectief.
As within so without.
Het ding is... Er middenin zitten? IT SUCKS.
Liefde zelf doet geen pijn.
Liefde toelaten doet geen pijn.
Maar Liefde toelaten zet alles onder druk wat geen liefde is.
Liefde toelaten legt alle illusies bloot wat geen liefde is.
Liefde toelaten legt al die keren bloot waar ik mijzelf verlaten had.
Waarin ik niet Leefde, maar leefde.
En dat doorvoelen... doet pijn.
***
Allez, we weten weer wat te doen. 🙈
Hierbij nog een paar spiriwiri-oneliners voor mijzelf:
👉🏻 Trust the process.
👉🏻 The only way to it, is trough it.
👉🏻 Wat moet gebeuren, zal gebeuren.
#igotthisigotme
#healingisechtnietaltijdhallelujah
#notforpussies 🐆
#justsaying
Life wants to manifest itself.
There’s no escape.
Breathe.
Surrender.
Stay present.
Let yourself break into a thousand pieces.
Let Life flow through you.
Let Love flow through you and heal your deepest wounds.
***
Afgelopen dagen voelde ik heel diep ergens onrust. Spanning. Angst in mijn systeem. Alweer een - nog diepere - oude laag die getriggerd wordt. Klaar om aan het oppervlak te komen en het licht te zien. 🙄
Maar ooh ja, deze keer? Heb ik het er wel eens mee gehad, met die spanningslagen en healingstoestanden en zo. 😬
Zo zo zo done with it. Kotsbeu. Hallo gewoon leven, waar ben je?! Ik had deze keer eens ECHT GEEN ZIN om wondes te doorvoelen. 😤
In de plaats lekker een paar namiddagen wondes verdringen met Netflix. 😈
Een wandelingetje buiten en toen... *KRAK*. Er schoot iets niet zo sympathieks in mijn bovenrug. 😵
Wil ik niet mee in die processen? Dan reageert mijn lijf instant. Onmiddellijk. Zodat ik niet anders kan dan me erbij neer te leggen. Het werd een late night bezoek aan de osteopaat gisterenavond.
Duizelig, dronken en stoned vandaag.
Tot amper iets in staat.
En daar lag ik dan deze middag.
In bed. 🛏
Niets kunnen doen.
Fysiek in pijn.
En tegelijk... high in the sky.
Te lachen.
Dolgelukkig te wezen.
Wacht. Wat?
Ben ik nu officieel gek geworden? 🤣
Nope.
Het voelt alsof mijn ziel één groot feest aan het houden is.
Partytime. 😎🎊
Want mijn ziel wéét.
Ik wéét.
Ik wéét dat achter die spanningslagen, achter alle lagen van ego, angst en afscheiding...het Hart van het Universum klopt.
Eén groot web waarin we allemaal verbonden zijn.
Ik wéét dat het Leven dat door mij wil stromen, niets anders is dan van die heerlijke, zoete Liefde.
Ik wéét dat het Leven zelf... niets minder is dan Goddelijk.
Ik wéét dat voor elke spanningslaag die ik doorvoel, elk moment dat daarop volgt, nog heerlijker wordt.
Dat het Leven nog meer ruimte heeft om door mij heen te stromen.
Ik wéét dat voor elke keer als ik moedig ben en hierdoor ga, ik niet enkel mijzelf heal, maar meteen ook alles en iedereen rondom.
Een bijdrage aan het collectief.
As within so without.
Het ding is... Er middenin zitten? IT SUCKS.
Liefde zelf doet geen pijn.
Liefde toelaten doet geen pijn.
Maar Liefde toelaten zet alles onder druk wat geen liefde is.
Liefde toelaten legt alle illusies bloot wat geen liefde is.
Liefde toelaten legt al die keren bloot waar ik mijzelf verlaten had.
Waarin ik niet Leefde, maar leefde.
En dat doorvoelen... doet pijn.
***
Allez, we weten weer wat te doen. 🙈
Hierbij nog een paar spiriwiri-oneliners voor mijzelf:
👉🏻 Trust the process.
👉🏻 The only way to it, is trough it.
👉🏻 Wat moet gebeuren, zal gebeuren.
#igotthisigotme
#healingisechtnietaltijdhallelujah
#notforpussies 🐆
#justsaying